Στου φεγγαριού την άκρη
μου γλίστρησε ένα δάκρυ
ψαλμός από εωθινό
λυγμός απ’ τον εσπερινό.

Χλόμιασε η πανσέληνος
μονάχος είμαι κι έρημος
με της καρδιάς τα αίματα
τελειώσανε τα ψέματα.

Τ’ αηδόνια χάσαν τη φωνή,
πουλάκι πια δεν κελαηδεί.
Τι πόνος είναι και αυτός,
ο πόνος ο ερωτικός;

Τα μάτια σου γλυκοφιλώ,
κόπηκε η καρδιά στα δυο.
Τις νύχτες, όταν περπατώ,
στο δάκρυ μου σ’ αναζητώ.