Την ώρα της σιωπής τίποτα δε θα σου θυμίζει
το γέλιο των ματιών, τους ήχους της φωνής
που ποθούσαν να γίνουν ήλιος
στο παγωμένο το χαμόγελο σου.

Την ώρα της σιωπής μην κλαις
για να μη σβήσουν οι φωτιές,
οι φωτιές που `χεις στα μάτια σου.

Την ώρα της σιωπής τίποτα δε θα σου θυμίζει
απόηχο φιλιών, την αίσθηση απ’ τα χάδια
που ποθούσαν να γίνουν
αγριεμένη θάλασσα, τις νεκρές ημέρες.

Την ώρα της σιωπής μην κλαις
για να μη σβήσουν οι φωτιές,
οι φωτιές που `χεις στα μάτια σου.