Είν`η ψυχή μου εν τω μέσω της νυκτός
συγκεχυμένη και παράλυτος.Εκτός,
εκτός αυτής γίνεται η ζωή της.

Και περιμένει την απίθανον πώ.
Και περιμένω, φθείρομαι, και ανιώ
κ`εγώ εντός της ή μαζί της.