Έχω σκύψει το κεφάλι
εκατό φορές και πάλι,
τι κερδίζω;

Μια αγάπη του χεριού σου
στο βωμό του εγωισμού σου
χαραμίζω

Όσο και να προσπαθήσω
όσο και να υποχωρήσω,
τι αλλάζει;

Σ’ ένα σπίτι που σκοτώνει
η ζωή μου ξημερώνει
και βραδιάζει

Εκατό φορές να φύγω
από σένα να ξεφύγω
Εκατό φορές στο δρόμο
που `χω σπίτι μου το πόνο

Εκατό φορές να φύγω
από σένα να ξεφύγω
κι ό,τι δεν μπορεί να αλλάξει
εκατό φορές να σπάσει

Στο μηδέν έχω κατέβει
εκατό φορές κι εν τέλει,
τι αξίζει;

Μια ζωή να ξαναρχίζω
σε μια αγάπη που ό,τι χτίζω
το γκρεμίζει

Όσο κι αν σε πλησιάσω
ό, τι και να θυσιάσω
θα πονάω

Σ’ ένα Γολγοθά αιώνια
τα καλύτερα μου χρόνια
τα πετάω