Φύσα Βαρδάρη μου πάνω απ’ τα κάστρα,
στις μαύρες σκέψεις μου ρίξε δυο άστρα,
φύσα Βαρδάρη μου να τον ξεχάσω
κι αν βγει στο δρόμο μου να προσπεράσω.

Αχ, η νύχτα να περάσει, αχ, η νύχτα να περάσει,
φύσα Βαρδάρη μου, φύσα γκαρντάση,
μια αγκαλιά καινούργια στείλε, μια αγκαλιά καινούργια στείλε,
φύσα Βαρδάρη μου, καλέ μου φίλε ωχ.

Φύσα Βαρδάρη μου ως τη Ροτόντα,
ζω δίχως όνειρα και από σπόντα,
φύσα Βαρδάρη μου, τον πόνο διώξε,
και σ’ άλλον έρωτα το νου μου σπρώξε.

Αχ, η νύχτα να περάσει, αχ, η νύχτα να περάσει,
φύσα Βαρδάρη μου, φύσα γκαρντάση,
μια αγκαλιά καινούργια στείλε, μια αγκαλιά καινούργια στείλε,
φύσα Βαρδάρη μου, καλέ μου φίλε ωχ.