Σου στέλνω δυο παράπονα
γραμμένα σε κασέτα,
προτού μ’ αφήσεις άπονα
τα λόγια μου άκουσέ τα,
να μάθεις πόσο σ’ αγαπώ
με κάθε λεπτομέρεια,
ζηλεύω που σ’ αγγίζουνε
τις νύχτες ξένα χέρια.

Πώς το μπόρεσε η καρδιά σου
να με σβήσει μ’ ένα γεια σου,
και τα χείλη σου τα δύο
να μου πουν πικρό αντίο, αχ.

Σου στέλνω δυο παράπονα
υπ’ όψιν να τα λάβεις
και μια καρδιά που σε πονά
να τηνε καταλάβεις,
κι εμένα που ζαλίζομαι
μ’ ένα γλυκό σου χάδι,
απόψε τα ματάκια σου
με βάλανε σημάδι.

Πώς το μπόρεσε η καρδιά σου
να με σβήσει μ’ ένα γεια σου,
και τα χείλη σου τα δύο
να μου πουν πικρό αντίο, αχ.

Σου στέλνω δυο παράπονα.