Για ενός ονείρου τη μορφή,
για ενός καημού το δάκρυ,
ντύνομαι ήχο τη γραφή'
όπως το βλέμμα την αφή,
ντύνομαι ήχο τη γραφή'
όπως το βλέ όπως το βλέμμα την αφή.

Έτσι για να `χω συντροφιά
όταν με βρίσκει μοναξιά
και να μπορώ να σου μιλώ
ακόμη κι αν δεν είσαι εδώ.

Κι όταν αδειάσει η σιωπή
στα μάτια κάθε εικόνα
φτιάχνω γραμμές και χρώματα
μέχρι τα ξημερώματα,
φτιάχνω γραμμές και χρώματα
μέχρι τα ξη μέχρι τα ξημερώματα.

Έτσι για να `χω συντροφιά
όταν με βρίσκει μοναξιά
και να μπορώ να σου μιλώ
ακόμη κι αν δεν είσαι εδώ.