Μοναξιά μου,
η μεγάλη δύναμή σου δεξιά μου,
τ’ αγεφύρωτο κενό σου αριστερά μου,
εκκλησιά μου,
εισ’ η πιο καλοραμμένη φορεσιά μου,
Μοναξιά μου...

Μοναξιά μου,
η φριχτότερη έχεις γίνει απειλή μου,
μου ταΐζεις το αδέσποτο σκυλί μου,
μοναξιά μου,
στα κλειστά μου είσαι θάλασσα τριγύρω
απ’ τα νησιά μου...

Και δε θέλω, θέλω ζήλειες κι αγκαλιές, θέλω Οθέλο,
θέλω βόλτα Κυριακή στο Πόρτο Μπέλλο,
θέλω να `μαστε μαζί, να `μαστε μαζί...
Και δε θέλω, θέλω να’ μαστε ο Άμποτ κι ο Κοστέλλο,
να σε κάνω να γελάς και ν’ ανατέλλω,
θέλω να με αγαπάς, να με αγαπάς, αυτό θέλω...