Εγώ με όποια και να ζω,
μάθε για σένα ότι ζω.
Με φιλούν και τι ντροπή,
τα μάτια κλείνω και λέω είσ’ εσύ.

Το ξέρω δε με θες μα δε φταις,
δεν ξέρουν το πρέπει οι καρδιές.
Τα κέρδισα όλα μα εσένα ποτέ
και δίχως ήλιο πώς θα ζήσω Χριστέ;

Δεν ξεχνιέσαι το ξέρω,
δεν ξεχνιέσαι εσύ,
όσο ο ήλιος θα βγαίνει
και γυρίζει η γη.

Σαν μαχαίρι που μένει
πάνω στην πληγή,
δεν ξεχνιέσαι το ξέρω,
δεν ξεχνιέσαι εσύ.

Η σκιά σου έχω γίνει
και σ’ ακολουθώ,
μια φωτιά που δε σβήνει
μέχρι να καώ.

Όσο ζω θα υποφέρω,
θα υποφέρω γιατί
δεν ξεχνιέσαι το ξέρω,
δεν ξεχνιέσαι εσύ.

Εγώ με όποια και να ζω,
μόνο εσένα αγαπώ.
Ξένα χέρια κι αν με κρατούν,
εγώ αφήνομαι να μ’ αγαπούν.

Δεν ξεχνιέσαι...