Στο καταχείμωνο πάλι δε φάνηκες
κι εγώ, αλίμονο,
μεσ’ στις καρδιές τις κοντομάνικες
ψάχνω φωτιές τσιγγάνικες
να πάω κοντά να ζεσταθώ
που μια στιγμή δε φάνηκες
στο καταχείμωνο.

Δώσε κάτι παραπάνω
απ’ αυτό που μου `χεις δώσει,
δώσε κάτι παραπάνω,
δώσε κάτι κι ας με λιώσει.

Στο καταχείμωνο πάλι δε φάνηκες
δεξιοτίμονο,
να προσπερνάω ζωές αλάνικες
μεσ’ στις καρδιές τις κοντομάνικες
και δεν μπορώ να ξεχαστώ
που μια στιγμή δε φάνηκες
στο καταχείμωνο.

Δώσε κάτι παραπάνω
απ’ αυτό που μου `χεις δώσει,
δώσε κάτι παραπάνω,
δώσε κάτι κι ας με λιώσει.