Καλέ Ντουντού, Ντουντού καλέ,
άλλον δε θα `βρεις σαν κι εμέ
και μη γυρεύεις βρε Ντουντού
πιο δυνατή αγάπη αλλού.

Κι εκεί που πας μη ξαναπάς
το κεφαλάκι σου θα φας,
σένα τα λέγω κι άκου τα,
και στο μυαλό σου βάζε τα.

Γι’ αλλού ήσουνα, γι’ αλλού ήσουνα
που `σουν και δε φαινόσουνα,
γι’ αλλού ήσουνα, γι’ αλλού ήσουνα
έλα στο νου σου που `σουνα.

Καλέ Ντουντού δε ντρέπεσαι
να μη μου εμπιστεύεσαι
και λες πως δεν παντρεύεσαι
αντίς να κολακεύεσαι.

Απειραθιές και μάλαθρα
τα λόγια που είπες τα `μαθα,
πάμε για στεφανώματα
κι ασ’ τα πολλά καμώματα.

Αχ να το δείρω θέλω εγώ,
αχ να το δείρω θέλω εγώ,
με του σπουργίτη το φτερό,
με του σπουργίτη το φτερό.