Μακριά μακριά θα πάω να ζήσω
θα`χω τα βλέφαρα κλειστά
να μην κοιτάζω ποτέ πια πίσω
ούτε τριγύρω, ούτε μπροστά.

Ας πει ο καθένας ό,τι θέλει
πως έχω τώρα ορμές τρελού
ψυχή δεν είμαι...Είμαι νεφέλη
με σπρώχνει τ`αεράκι αλλού.

Θα γίνω κρίνο με τα κρίνα
θα μάθω αν έχουνε καρδιά
αν ονειρεύονται κι εκείνα
και ξεψυχούνε στα κλαδιά.

Και στα φεγγάρια τ`ασημένια
στον κρυσταλλένιο το γιαλό
τη γλώσσα την τριανταφυλλένια
θα μάθω να κρυφομιλώ.

Θα μάθω πώς κρυφαγαπούνε
και κλαίνε οι πράσινοι κισσοί
και τ`αστεράκια θα μου πούνε
τη θλίψη τους που`ναι χρυσή.

Μακριά μακριά
Γλυκά γλυκά
σιγά σιγά.