Σαν το σίδερο τα χρόνια γίνανε βαριά
σαν το σίδερο στη μπόρα που `πιασε σκουριά
και φαρμάκια τώρα όλο πίνουμε
άνοιξε λοιπόν την πόρτα για να φύγουμε.

Κοίταξε χαράζει ο ουρανός πάλι ο ήλιος βγαίνει
έλα πάμε μαζί η ζωή μας περιμένει
θα βρεθεί και άνθρωπος για μας πάμε πριν νυχτώσει
η ζωή μας περνά και σε λίγο θα τελειώσει.

Ανοιξ’ το κλουβί να φύγει το μικρό πουλί
μ’ αγαπάς και σ’ αγαπάω τώρα πιο πολύ
πίσω μας το δάκρυ ας αφήσουμε
κλεισ’ το ράδιο που παίζει κι ας μιλήσουμε.