Κι όμως τώρα που τραγουδώ,
δυο κομματάκια, δυο κομματάκια
είμαι δυο.
Της είχα τάξει τη ζωή
μ’ όρκο στ’ ανεμοβρόχι,
της είχα δώσει το φιλί
για φυλαχτό να τό’ χει.
Κι όμως τώρα που τραγουδώ,
δυο κομματάκια, δυο κομματάκια
είμαι δυο.

Πού `ναι η αγάπη σου,
πού `ναι ποιον πεθαίνει;
Πού ξεριζώνει βάσανα,
ποιους στεναγμούς διαβαίνει;
Πού `ναι η αγάπη σου,
πού `ναι ποιον πεθαίνει;

Της είχα τάξει τη ζωή
κάθε καημό να σβήνει,
μου είχε δώσει το φιλί
ανάσα μου να γίνει.
Κι όμως τώρα που τραγουδώ,
δυο κομματάκια, δυο κομματάκια
είμαι δυο.

Πού `ναι η αγάπη σου...