Χαμένη ζωή, σβησμένη εικόνα,
κι απ’ τον Παρθενώνα να βλέπω εσένα
που έρχεσαι τώρα σαν τη βροχή,
χαμένη καρδιά, ριγμένη στα χιόνια,
και μεσ’ στο χειμώνα να έρχεσαι τώρα
σαν ένα μεγάλο, μεγάλο φιλί.

Μέσα σε μια ώρα, μέσα σε μια ώρα,
που τα δίνω όλα για όλα σ’ εσένα
ακόμα κι αν χάσω ξανά στη ζωή,
μέσα σε μια νύχτα, μέσα σε μια νύχτα,
που τα παίζω όλα για όλα, κερδίζω ή χάνω
ολόκληρη τη ζωή, χαμένη ζωή.

Χαμένη ζωή, στα δίσεκτα χρόνια,
κι εσύ σαν τον ήλιο αργά κατεβαίνεις,
στο σώμα μου μπαίνεις και δίνεις φωνή,
χαμένη καρδιά σε πέλαγα μαύρα,
κι εσύ σαν σπιλιάδα μπορείς και με παίρνεις,
με πας και με φέρνεις ξανά στην αρχή.

Μέσα σε μια ώρα, μέσα σε μια ώρα,
που τα δίνω όλα για όλα σ’ εσένα
ακόμα κι αν χάσω ξανά στη ζωή,
μέσα σε μια νύχτα, μέσα σε μια νύχτα,
που τα παίζω όλα για όλα, κερδίζω ή χάνω
ολόκληρη τη ζωή, χαμένη ζωή.