Στενεύει ο κλοιός, τελειώνει το φως, τα έργα παλιώνουν
Μεγάλος καιρός, μικρά τα μεγέθη, γρήγορα λιώνουν
Γυρνά ο τροχός κι εσύ συνεχώς μου λες να γυρίσω
Τι θέλεις λοιπόν σε ποιο παρελθόν ζητάς να χαθώ;

Εδώ η ζωή, αντέχω ακόμα
Θα βγω στους καιρούς με καινούργια φτερά
Να βρω κεραυνούς κι ας μου κάψουν το σώμα
μια ακόμα φορά, μια ακόμα φορά...

Στενεύει ο κλοιός, δε γίνεται αλλιώς, καιρός των τραυμάτων
μετράει η καρδιά στα υπάρχοντα πια, αυλές ονομάτων
Φορτίο βαρύ, μυαλό και κορμί, γραμμή που σκοτώνει
δεν έχω ψυχή να ζήσω εκεί, ξανά φυλακή