Ξέρω τα γράμματα
της αλφαβήτου
το συν, το επί, το διά
τους πληθυσμούς
των χωρών της Ευρώπης
απ`έξω κι ανακατωτά.

Ξέρω να κρύβομαι
πίσω από στίχους
με λέξεις να πιάνω λαγούς
κι αν ξέρω κι άλλα
που δεν τα φανέρωσα
φταίει που εσύ δε μ`ακούς.

Άννα, ξέρω γιατί τη ζωή μας
τη λένε πουτάνα.
Μα ό,τι ελπίζω στα μάτια σου καίγεται
ζωή δε λέγεται, Άννα.
Άννα, βλέπω στο χέρι σου
όσα δεν βλέπει η τσιγγάνα
και προφητεύω έναν κόσμο κυκλάμινο
μέσα στην κάμινο, Άννα.

Ξέρω να φτιάχνω παλάτια στην άμμο
κορίτσια γυμνά στον πηλό
ξέρω της τράπουλας όλα τα κόλπα
ακόμα κι αν είναι Ταρό.

Ξέρω την τέχνη και την τυραννάω
να μου βγάλει απ`τη λάσπη χρυσό
μα όταν γνωρίζει πως δε μ`αγαπάς
το τραγούδι μου μένει λειψό.