Στέρεψαν όλες οι θάλασσες για όσα χάλασες σε μια βραδιά
στάθηκε κι γη που γύριζε, μαζί μου κοίταζε την απονιά
και όσα έπαιρνες σαν άνεμος μακριά.

Λένε πως μάτια που δε βλέπονται ξεχνιούνται
έστω και αν είναι σαν μπριλάντια λαμπερά
λένε πως μάτια που δε βλέπονται ξεχνιούνται
και ας μου άναψαν στα στήθια μου φωτιά.

Σήμερα είναι η επέτειος που αγαπηθήκαμε τόσο πολύ
σήμερα θα είμαι μόνη μου μ’ άδεια τα χέρια μου ως το πρωί
και ξαναρχίζει η ζωή μου απ’ την αρχή.

Λένε πως μάτια που δε βλέπονται ξεχνιούνται
έστω και αν είναι σαν μπριλάντια λαμπερά
λένε πως μάτια που δε βλέπονται ξεχνιούνται
και ας μου άναψαν στα στήθια μου φωτιά.