Δεν είναι τίποτα, θα μου περάσει
έλεγα κι έλεγα στον εαυτό μου
είναι μια θύελλα που θα κοπάσει
θα βγει ο ήλιος στον ουρανό μου.

Μα όταν βράδιασε
το σπίτι άδειασε
κι έμεινα μόνος μου
μες στο σκοτάδι.
Και κάπου έσπασα
σε κλάμα ξέσπασα
σαν να βρισκόμουνα
μέσα στον Άδη.

Δεν είναι τίποτα, θα συνηθίσω
τις πρώτες ώρες μου μονολογούσα
ήπια δυο θάλασσες για να μεθύσω
να βρω κουράγιο αναζητούσα.

Μα όταν βράδιασε....
.....
.....

Δεν είναι τίποτα, θα μου περάσει.