Ποιος στέκει μπρος στην πόρτα σου
και μπρος απ’ την αυλή σου
βαριά που σ’ αγαπώ.

Και ποιος στον ύπνο σου φυλά,
αγόρι μου κοιμήσου
βαριά που σ’ αγαπώ.

Κοιμήσου κι αβασίλευτο
στα βλέφαρά σου ανθίζει
το φως του φεγγαριού.

Ποιος την αγάπη ενίκησε,
αυτός και την ορίζει
το φως του φεγγαριού.

Κρατάς της πάχνης το δροσό
το δάκρυ απ’ το θυμάρι
βαριά που σ’ αγαπώ.

Ποιος σου `ταξε πως έρχεται
να δώσει και να πάρει
βαριά που σ’ αγαπώ.