Κάθε που φαινόσουν από τη γωνιά
άσπρα τα ουράνια φεγγοβόλαγαν
κι ήταν η καρδιά μου βάρκα με πανιά
κι όλα τα λιμάνια δεν τη χώραγαν.

Κίτρινο, γαλάζιο και μενεξεδί
άναβαν τ’ αστέρια με το χάδι σου
και με τ’ άγγιγμά σου μαγικό κλειδί
άνοιγαν οι πόρτες του παράδεισου.
Κάθε που φαινόσουν...

Άρχιζε η ζωή μας από την αρχή
έξω από τον κόσμο και τ’ ανθρώπινα
κι ήταν το φιλί σου δροσερή πηγή
διψασμένη έσκυβα και τό’ πινα.

Κίτρινο, γαλάζιο...