Ένα φεγγάρι σιγανό πρωί πρωί στον ουρανό
έγραφε τ’ όνομά σου στο κενό,
κι έκανα μια τρελή ευχή, αχ να γινόσουν εποχή
κι ένας μακρύς χειμώνας με βροχή,
στις νύχτες σου να τυλιχτώ, μαζί να μας ονειρευτώ
και στ’ όνειρο αυτό να ξεχαστώ.

Ένα φεγγάρι πρωινό σιγά σιγά στον ουρανό,
έγραφε τ’ όνομά σου με καπνό,
κι έκανα μια τρελή ευχή, αχ να γινόσουν εξοχή,
χωρίς καημό και πόνο κι ενοχή,
κι εγώ που τόσο σε ποθώ, να γίνω δέντρο μοναχό
για να μπορώ βαθειά σου να χαθώ.