Ήμουν μακριά σου μια πληγή,
του κόσμου η καταιγίδα.
Ήμουν μεγάλος στεναγμός,
ήμουν φεγγάρι δίχως φως,
χωρίς καμιά ελπίδα.

Αγέρας που δε φύσηξε ποτέ
ήμουνα μακριά σου,
μα τώρα είμαι πυρετός
που καίει την αγκαλιά σου.

Ήμουν μακριά σου μια σιωπή,
στις νύχτες μου χαμένη.
Ήμουν γιορτή δίχως χαρά,
ήμουν ντυμένη συμφορά,
ήμουν απλώς μια ξένη.