Για στάσου λίγο μείνε εδώ
να κοιταχτούν τα βλέμματα μας
καινούργια γη και ένα Θεό να βρω
για να στηρίξω τα όνειρα μας
για στάσου λίγο πάρτο αλλιώς
γίνε λιγάκι ειλικρινής
είμαι λιγάκι δύσπιστος μου λες
μα εσύ δεν ξέρεις να ανοιχτείς

Για στάσου λίγο μη μουτρώνεις
δεν σου γκρινιάζω να χαρείς
μάθε λίγο να υποχωρείς
νιώθει η καρδιά μου τόσο μόνη

Έλα να γίνουμε ένα
φωτιά στα φρένα
μην το κάνεις θέμα
που στο ζητάω
γιατί χωρίς εσένα
ζωή σαν ψέμα
δε θέλω άλλο
με μέτρο να σ’ αγαπάω

Για στάσου λίγο τι φοβάσαι
παλιές αγάπες μην κοιτάς
το παρελθόν σου σε τρομάζει
μα εγώ είμαι εδώ για να γελάς
μπορείς να κλάψεις και αν θες
για αυτά που χάσαμε οι δυο μας
όταν μαλώνουμε λεπίδες οι στιγμές
μέτρα στιγμές στο θανατό μας

Δύο αντίθετες φωνές
συγκρουόμαστε μεσ’ στο θυμό μας
μα σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς
και έτσι κυλάει το όνειρό μας

Έλα να γίνουμε ένα
φωτιά στα φρένα
μην το κάνεις θέμα
που στο ζητάω
γιατί χωρίς εσένα
ζωή σαν ψέμα
δε θέλω άλλο
με μέτρο να σ’ αγαπάω

Και αν σου φάνηκαν αυτοί οι μήνες πιο της πλάκας
και αν φέρθηκα λιγάκι σαν μμμμάλλον εσύ
τώρα είσαι αλλού είσαι αλλού καρδιά μου

Ας τους κανόνες σου σου τρώνε τα χρόνια σου
και χάνεις τη στιγμή και τώρα εσύ
σ’ `αλλον μιλάς και άλλον φιλάς
όπως στο `μαθα εγώ μπροστά να κοιτάς

Μια φορά μου `χες πει πολλές υποσχέσεις
λόγια μείναν μισά μη πεις ποτέ
πες μόνο ένα ξανά πως ίσως μια μέρα
μια μέρα θα `ρθεις θα αφήσεις τα πάντα
κοντά θα σταθείς θα μ’ αγγίξεις
και σαν φλασάκι εμείς οι εραστές
αμήχανοι τρόποι κλεφτές ματιές
στο ίδιο το μέρος τη πρώτη φορά
θα πίνω μια κόκα
και εσύ σκέτη βότκα ξανά

Πως άλλαξες τόσο πως άλλαξα εγώ
πως άλλαξα λόγια σε ένα λεπτο
μου είπες λυπάμαι έτσι ζω και αγαπώ
σ’ αγκάλιασα τόσο τα δάκρυα βουνό
μου λείπεις ακόμα η ψυχή άδειο στρώμα
μα εσύ σε άλλο σώμα ξεχνιέσαι αγκαλιά
η αγάπη σου στάζει αέρα και μπάζει
μα όλα τα αλλάζει η γλυκιά σου ματιά

Σε ξέρω ακόμα μου ντύνεσαι επώνυμα
κουσούρια όλα μόνιμα μη πίνεις άλλο κάτσε φρόνιμα
και τώρα φοβάμαι μην με ξεχάσεις
αν με δεις κάπου άραγε θα προσπεράσεις
τόσο καιρό μακριά από τη ζωή σου
η αγκαλιά σου η πιο ωραία φυλακή σου
να κλειστώ να σκάσω λίγο να ξεχάσω
να μείνει και ο νους για λίγο ανάπηρος
μου λες είμαι άπειρος και λίγο ανάποδος
πολύ αντίλογος κομμάτι αμφίβολος
μ’ εγώ σ’ αγαπάω και αν αυτό δε σου φτάνει
μάθε λοιπόν πως με έχεις ξεκάνει
το βράδυ κοιμάσαι μ’ αποφεύγεις φοβάσαι
και όλο στο ίδιο βαρετό σκηνικό
στο κρεβάτι δυο ξένοι ερωτευμένοι χαμένοι
σε στιλ δε βαριέσαι ερωτικό φιλικό

Και έχεις την τάση να με λυτρώνεις
γιατί ότι αγαπάς μετά το σκοτώνεις
φοβάσαι τα πάντα κι εγώ προστασία
ποιος είναι ο θύτης και ποιος η λεία

Και φτάνει το τέλος το χέρι σου βέλος
μου δείχνει τον δρόμο μια έξοδο απ’ τον πόνο
φεύγοντας κλείσε την πόρτα
μα και αν ήτανε λάθος
ξέρεις κατά βάθος

Σ’ αγαπάω μόνο εγώ μόνο εγώ
Στάσου λίγο μη φεύγεις μη φεύγεις μη φεύγεις... μη...