Όπως γυρεύει λίγο γέλιο
ο πικραμένος
κι όπως το χάδι του πατέρα
ο ορφανός,
όπως ζητάει την ελπίδα
ο αδικημένος
και του Θεού την ευλογία
ο ταπεινός.

Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
θέλω μαζί σου τους καημούς μου
να μοιράζομαι.
Σε χρειάζομαι,
πως είμαι κάτι στο πλευρό σου
να φαντάζομαι.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
να είσ’ εδώ όταν νυχτώνει
να μη σκιάζομαι,
κακό μη πάθεις να προσέχω
και να νοιάζομαι.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
σε χρειάζομαι.

Σαν το νερό που το ζητά
ο διψασμένος,
σαν ταξιδιώτης που δεν έχει γυρισμό,
σαν την αγάπη που έχει ανάγκη
ο προδομένος
και σαν το δρόμο που δεν έχει
τελειωμό.

Σε χρειάζομαι...