Δεν εκτιμούσα όσα μου έδινες απλόχερα
και στη ζωή μου που μου χάρισες χαμόγελα
δεν εκτιμούσα δεδομένα τα’χα πάρει
και στη δουλειά μου δινόμουνα
στα άγχη μου παραδινόμουνα, λάθος γινόμουνα

Νιώθω τόσο μόνος νιώθω τόσο μόνος
κόσμος περνάει δε μ’ ακουμπάει
νιώθω τόσο μόνος κι ο χειμώνας ήρθε στην καρδιά μου
έφυγες εσύ έφυγες εσύ μακριά μου

Δεν εκτιμούσα που μου ζήταγες βοήθεια
και προσπαθούσες να μου δείξεις την αλήθεια
δεν εκτιμούσα τραβηγμένα όλα τα’βλεπα
στον εαυτό σου κλεινόσουνα
το τέλος φοβόσουνα, πώς το φοβόσουνα

Και νιώθω τόσο μόνος νιώθω τόσο μόνος
κόσμος περνάει δε μ’ ακουμπάει
νιώθω τόσο μόνος κι ο χειμώνας ήρθε στην καρδιά μου
έφυγες εσύ έφυγες εσύ μακριά μου

Χρώματα χάθηκαν τα χρώματα
στρώματα που ’χουν τ’άρωμά σου
χρώματα που τα ξημερώματα
είχαν πάντα τ’όνομά σου