ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Μέσα στα χρόνια ετουτανά, ήρθεν η γιώρα πάλι
να ξαναπιάσει ο πυρετός και του πολέμου η ζάλη.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
Μέσα στα χρόνια ετούτανά, ήρθεν η γιώρα πάλι
να ξαναπιάσει ο πυρετός και του πολέμου η ζάλη.
Κι η Κρήτη ορδινιάζεται και σ` άλλη στράτα μπαίνει
και δίχως βόλι λευτεριά δε στέκει ν` ανημένει,
γιατί απού θέλει λευτεριά και δεν την κυνηγήσει,
ολάκερή ντου τη ζωή σκλάβος θα τηνε ζήσει.
Ως μπήκ` η πρώτη αφορμή, γεμίζει η Κρήτη όλη
φωθιές, καπνούς, αίμα ζεστό και πυρωμένο βόλι.
Σκοτώνουν απ` τη μια μεριά, σφάζουνε `που την άλλη,
γίνεται θρήνος και κακό και ταραχή μεγάλη.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Τούτα τ’ ανακατώματα ο Γιάγκος να τ’ ακούσει
δεν περιμένει αρμηνειά γη λόγο να του πούσι,
μα σαν αϊτός απού θα ιδεί από ψηλά κυνήγι
και λογαριάσει πως μπορεί ξάφνου να του ξεφύγει
και βιάζεται και με γοργό φτερακισμό σιμώνει,
πιάνει το αγρίμι και ψηλά, στα νύχια το σηκώνει,
έτσα κι Γιάγκος, σαν αϊτός εμπήκενε στη μάχη
και κάνει άγριο μακελειό σ’ όποια μεριά κι α’ λάχει.