Θεοσκότεινο πέλαγο και αφέγγαρη νύχτα
αιώνες ανήμεροι ταξιδεύουν στην πλώρη μας
αιώνες αλύτρωτοι αντηχούν στην ψυχή μας.

Ανοίγουν τα σύννεφα σαν ουράνια βλέφαρα
τρομάζουν τα σύμπαντα την οργή των ανέμων.
Ανοίγουν τα σύννεφα σαν ουράνια βλέφαρα
και τρέμουν τα σύμπαντα την οργή των ανέμων.

Κατεβαίνει κρυφά στον βυθό ο θεός των υδάτων
τρικυμίζει τις μέδουσες και ταράζει τα φύκια.
Αγέρας χώμα και νερό μιλούν την γλώσσα της φωτιάς
και γλώσσες πύρινες ορμούν απ’ τις σπηλιές των άστρων.

Σύντροφε ξύπνα ήρθεν η ώρα
μέσα στη μπόρα και τη φωτιά
να βρεις το νόημα και τον αγώνα
που κοιλοπόνα η γη βαθιά.