Ήρθα βραδίς για να σε δω
μα το τσαρδί σου σκοτεινό,
αχ Βαγγελίτσα μου.
Από τα σένα αδειανό,
τώρα δεν είμαστε πια δυο,
αχ Βαγγελίτσα μου.

Το πεσκίρι πεταμένο
κι αδειανός ο μαστραπάς.
Στον καθρέφτη σου γραμμένο
ότι πια δε μ’ αγαπάς.

Ήρθα βραδίς...

Σαν το λωλό ετριγυρνώ,
πονάω και λαβώνομαι,
αχ Βαγγελίτσα μου.
Και στο μικρό σου το στενό
βραδιάζω, ξημερώνομαι,
αχ Βαγγελίτσα μου.

Το πεσκίρι...