Οι πληγές μου δεν κλείνουν
με φλουριά και μαλάματα
οι κραυγές μου δε σβήνουν
στ’ απαλό μαξιλάρι.

Τώρα θα σπείρω τη γη των νευμάτων
θα την ποτίσω δάκρυα,
θα παντρέψω τις πνοές των ανέμων,
θα μερώσω του καιρού τα γυρίσματα,
θα μπολιάσω το δέντρο της Ανατολής
με τους καρπούς της Δύσης.

Είναι γραμμένο και το ταξίδι,
είναι γραμμένος και ο γυρισμός.

Οι πληγές μου δεν κλείνουν
με φλουριά και μαλάματα
οι κραυγές μου δε σβήνουν
στ’ απαλό μαξιλάρι.

Τώρα θα γίνω σύννεφο να κάνω γόνιμα τα βράχια
θα βυθίσω τ’ αλέτρι στη σάρκα μου
θα ταξιδέψω στο βυθό της ψυχής μου
να μαζέψω το άνθος της αστροφεγγιάς
και να γυρίσω ελεύθερος.

Είναι γραμμένο και το ταξίδι,
είναι γραμμένος και ο γυρισμός.