Πέρασε η ώρα κι ούτε ένα τηλεφώνημα,
μόνο δυο μηνύματα στο κινητό μου ανώνυμα,
δυο ευχές για μένα, για την γιορτή μου,
μα πώς να νιώσω πως γιορτάζω,
αφού δεν είσαι εσύ μαζί μου..

Απουσιάζω κι εγώ απ’ τη γιορτή μου,
αφού δεν είσαι πια κομμάτι της ζωής μου,
απουσιάζω γράψε απών δε μ’ ενδιαφέρει,
και δε με νοιάζει πια το αύριο τι θα φέρει..

Αφού δεν είσαι εδώ,
και να σ’ αγγίξω δεν μπορώ,
απουσιάζω δε γιορτάζω ούτε εγώ,

Αφού δεν είσαι εδώ,
και να σ’ αγγίξω δεν μπορώ,
απουσιάζω δε γιορτάζω ούτε εγώ.

Μια τέτοια μέρα κι εγώ δεν νιώθω τίποτα,
φεύγουνε οι ώρες και τα πάντα μοιάζουν ύποπτα,
σαν να ’ναι ένα έργο που συμμετέχω
κι αντί για πρωταγωνιστή,
το ρόλο του κομπάρσου έχω..