Έλεγες θα ’μουνα,
για πάντα θα ’μουνα,
μέσα στην αγκαλιά σου,

Κι όμως με γέλασες,
μαζί μου γέλασες, για δες πως ξέχασες,
πώς ήσουν ξέχασες, πριν γίνω εγώ δικιά σου,

Και γι’ αυτό μία μόνο ερώτηση σου κάνω.

Πες μου λίγο δεν ντρέπεσαι έτσι όπως φέρεσαι,
δεν το πιστεύω θεέ μου δεν ντρέπεσαι,
πες μου τι ήσουνα στην ζωή σου πριν μπω,
ένα τίποτα ήσουνα και πρέπει να βγω,
πες μου τι ήσουνα, ένα τίποτα ήσουνα.

Μόνη μου ξάπλωνα,
κι όνειρα άπλωνα,
στο άδειο μου κρεβάτι,

Μα όσο κι αν έκλαψα,
μέσα μου σ’ έκαψα, αλήθεια σ’ έκαψα,
κι όλα τα πέταξα, για να μη μείνει κάτι.