Ο διάβολος κατέβηκε κάτω στο Χολαργό
και πρόλαβε το Lada μου που ήτανε αργό
χτυπάει το τζαμάκι απ’ την πλευρά του Μιθριδάτη
που σαν τον είδε να πετά, του έφυγε το μάτι
μια ώρα μας κυνήγαγε πάνω στη Μεσογείων
κι απόψε θα γινόταν η νύχτα των οργίων
το κέρατό του έβαλε επάνω στη στροφή
και άρχισε να ομιλεί με σουβλερή φωνή

"Ελάτε `δω Ημισκούμπρια, ελάτε `δω σκουμπριά
σε μένα δε θα πιάσει η παραπλολαλιά
θα πάμε μία κόντρα στον Ημισκουμπρισμό
εδώ θα σας πατήσω μέχρι επάνω στο λαιμό
θα βάλουμ’ ένα στοίχημα μα θα κερδίσω εγώ
γιατί άλλα Ημισκούμπρια εγώ δεν τα μπορώ
μα κι άμα εσείς κερδίσετε οι σκουμπρισμοί οι δυο
αμέσως σας χαρίζω χρυσό ΜΚ2
να τα δαχτυλίδια, τα δόντια τα χρυσά
θα δώσω και στον Πρύτανη μιχτάκι που φυσσά
αν όμως εγώ γίνω το κέρδισμα το ίδιο
σας ρίχνω στο μαρμιτισμό που πήρα απ’ το Δρουΐδιο"

"Άκουσε να δεις φίλε μου διαβολάκι
πολλά μας τα `πες τώρα θα τα πω κι εγώ λιγάκι
το παίζεις ημισκόμπριο μα είσαι απομίμα
απέδειξε λοιπόν ότι δεν είσαι θύμα
δεχόμαστε το στοίχημα κι ας είναι αμαρτία
γιατί `μαστ’ οι καλύτεροι σ’ όλη την κοινωνία
άρχισε λοιπόν τους στίχους να ριμάρεις
κι άμα είσαι πεκερεμάγκας να ραγκαμαφάρεις"

"Είμαι ο σατάνιστερ και ο δαιμονιστής
κρύβω και τα κέρατα κάτω απ’ το ποστίς
είμαι ο διάβολος ο νέκερδιαβολέας
έχω κατοικίδιο το λέων της Νεμέας
είχα κι ένα σκύλοτα, καλό, σαν τη Λάσι
γι’ αυτό και τονε πέταξα μες στο λεβιτοστάσι
μου τη δώσατε στα νεύρα και μ’ έπιασε το πείσμα
έγινα Dr. Dreez και σας κάνω κλύσμα
με ξέρουν σαν Λούσιφερ, αλλά και Βελζεβούλη
και τραγουδώ νησιώτικα ωσάν το Μ. Γιαννούλη
και μη με πείτε μπούλη μικρά σκουμπριλικάκια
γιατί άμα τα πάρω σας κάνω μπουρεκάκια
γιατί `μαι ο μάγειρας της κόλασης ο σέφης
έκλεψα τις συνταγές της θείας μου της Έφης
και κάτω οι μονέτρ με αρκετά καζάνια
βράζω τους αμαρτωλούς σαν λεκερελαζάνια
φωνάζουν και ουρλιάζουν γιατί τους ψήν’ ωραία
μόνος ή με άλλους διάβολους παρέα
τους κόβω σαν το χρώμιο και τους τσιτσιρίζω
μα πριν να φαγωθούν στ’ αυτιά τους τους τσιρίζω
τόσα χρόνια φούρναρης έεεχω ψήσει
και βάζω και τη γέμιση με τρόπο παρά φύση
χάχαχα νομίζετε δεν ξέρω από λάδι;
σας κάνω τηγανιά που είναι αλά Άδη
ποτέ μου δε μου άρεσε το κρέας το ωμό
και πάντα βάζω λίγο στο ζέκερεζωμό
γι’ αυτό να μη με πείτε ποτέ σας κουτεντέ
γιατί έχω τις γνώσεις του Τσελεμεντέ
μα τώρα ποια βαρέθηκα να φτιάχνω την κοτόσουπα
καιρός να δοκιμάσω να κάνω και ψαρόσουπα
και να η ευκαιρία που `χω μες στα χεράκια
ελάτε πιο κοντά μισά μισοσκουμπριάκια"

"Καλά μας τα `πες φίλε μα άκουσε και μας
τώρα θα δεις πώς γίνεται ο πεκερεπαστουρμάς
ημίσκουμπρες, ο κόσμος έτσι λέει
η καύτερη η κέτσαπ εμένα δε με καίει
με κέικ σοκολάτα τη βγάζω στη σοφίτα
που φέρνω να στρουμφίσω την γκόμενα στρουμφίτα
στρουμφάκια εγώ δεν τρώω ωσάν τον Δρακουμέλ
μα μόνο το παστίτσιο μ’ ολίγη μπεσαμέλ
μπέσα εσύ δεν έχεις μα εγώ δε σου θυμώνω
μπορεί να είμαι ψάρι και όμως δεν ψαρώνω"

Μα `κείνος δε με άκουσε με έστησε στον τοίχο
μου έδωσε σιρόπι να πάψω πια να βήχω
βήχα εγώ εκόλλησα σε μέρος κυριλέ
στο ξενοδοχείο στο Γεντί Κουλέ
κουλός είσαι και φαίνεσαι, εγώ είμαι ο Τιραμόλα
γιατί από απόσταση εγώ τα πιάνω όλα
ολόασπρα σεντόνια, πωπώ κάτι χανούρια
μου τα `κανες κομμάτια εσύ παλιομπετούγια
πετούσα εις τα σύννεφα στον έβδομον ουρανόν
και έβλεπα πως είμαι ο Κορλεόνε Δον
Κιχώτης Σάντσο Πάντσα να κυνηγώ τους μύλους
γιατί το άλογό μου είχε γεμίσει ψύλλους
ψιλούς, λιγνούς και άχαρους εμείς δεν τους γουστάρω
θα πάρω τον ορό μου να φύγω για την Πάρο
παρωπίδες δε φορώ δεν είμαι `γω γαϊδούρι
κι άμα λάχει παίζω και τρομερό σαντούρι
Σαντουρίνη το νησί που πάω εδώ και χρόνια
κι όλο χλαπακιάζω πιατέλες κανελόνια
κανέλες και μπαχάρια πουλάω στην Ομόνοια
έχω κι άμα θέλεις και ακριβή κωλόνια
κωλώνεις βρε παράτημα να δώσεις το συκώτι
γιατί όλοι το ξέραν ότι σε λέγαν πότη
ποτήρια κολονάτα στ’ απορρυπαντικά
Πρύτανη για πράξ’ τα επάνω στα πικά

"Νομίζετε μ’ αυτά εμένα θα με πείσετε
θα πρέπει να σφιχτείτε για να με νικήσετε
μα ώσπου ν’ αποτύχετε και την ψυχή σας πάρω
δώσε, Μετζελάκι, τσιγάρο να φουμάρω"

"Άσε τα τσιγά και τον αναπτή
εγώ τους τρακαδό τους πιάνω απ’ τ’ αφτί
εγώ είμαι ο Μιθριδά και πριν ειν’ ο Μετζέ
και έφτασε η ω να σφίξω τον κορσέ
εγώ τα δυο σου χέρια δε θα τα πεκερφο
θα πάρω το πριό και θά `ρθω να στα κο
τον αστακό τον έφα μ’ ολίγη μαγονέ
γιατί πάντα γουστά καταστάσεις κυριλέ
αν είσαι συ ο διάβολος εγώ είμαι ημισκού
και είμαι εραστής σαν τον μέγα τον Γκουσγκού
σα βλέπω τέτοια έργα εμένα μου τη δίνει
θα δω εγώ στο φίλμνετ ταινία με φελίνι
εγώ θα δω δελφίνι το γουίλιτα τον φρι
θα δω `μως και την ο, τη δολοφόνο φα
γιατί `μαι νιντζα κο κι η θεία μου η νι
θα μου δώσει τώρα το πράσινο σκαμνί
ανί ανί ανί, δώσ’ μου το πανί
να καθαρίζω τζα, κάτω στην εθνική
η εθνική κουζίνα πολλά έχει να πει
από την κατσαρό μέχρι το ταψί
μα εγώ με καλαμά θα πίνω τον φραπέ
και θα παίρνω μα την κυρία την απέ
απέλυα λοιπόν μες στη βροχή θα πιού
κι άμα θα πουντιάσω ευθύς θα πω ατσού
κι αφού λοιπόν σε κάναμε λαχουρένια ρόμπα
πάρε λοιπόν τον μπου και γύρισε στη σόμπα"

"Καλώς τα καταστρώσατε κερδίσατε το στοίχη
τέτοιοι ψυχοστίχοι δε μού `χουν ξανατύχει
τώρα εγώ την κάνω μα θα με ξαναδείτε
μπροστά σας πριν προλάβετε τη νίκη να χαρείτε"