Από μικρό κι από τρελό
πολιτκό ζητάω άσυλο
δεν είναι πούθελα να μπώ,
απλά και μόνο για το σπάσιμο

Οι ναύτες με μαστίγωσαν
οι μούτσοι με ταίσαν
ο καπετάνιος μ’ έφτυσε
οι σύντροφοι λακήσαν

Από τη φάλκα άγρια
θανάτου βγαίνει βρωμα
κι η θάλασσα η γαλανή
κι αυτή μυρίζει χώμα

Εκεί που πάω δε θα βρω
σπίτι, δουλειά κι ανθρώπους
μόνο χτυπήματα, απειλές
νοικοκυραίων τρόπους

Είμαι το μόνο περιττό
που έφτιαξε ο Πλάστης
του κάλπικου ονείρου σου
ο λαθρομετανάστης