Απέναντι απ’ το κουτί, πάνω στον καναπέ σου
Στο ένα σου χέρι το control, στο άλλο τον καφέ σου
Με έργα αμερικάνικα, χλιδάτα παραμύθια
Με ειδήσεις, διαφημιστικά μορφώνεσαι στ’ αλήθεια

Όλο συντρίμμια βλέπουνε τα μάτια μου
Με βομβαρδίζουν μέσα στα παλάτια μου

Η μουσική σου σαν γροθιά χτυπάει στο στομάχι
Στην έκσταση αφήνεσαι να μην νιώθεις μονάχη
Κάποτε ήσουνα πομπός, τώρα σε θέλω δέκτη
Για αντάλλαγμα τους πρόσφερες την αίσθηση την έκτη