Νά `μαι από καμιά μεριά όταν στερέψει η βρύση
να δω μωρέ με τι καρδιά θα φύγεις απ’ τη ζήση
τι θα του δείξεις του θεού για να σε συγχωρήσει

Μ’ έκαψες με θέρισες μ’ έκοψες στα δυο
κι είμαι δυο κομμάτια πόνος και λαχτάρες δυο

Νά `ταν να δω τη σιδεριά που θα σε θυλακώσει
κι όταν μου πεις με δάκρυα πως έχεις μετανιώσει
να σε γλιτώσ’ απ’ τα θεριά κι ας μ’ έχεις φαρμακώσει

Μ’ έκαψες με θέρισες μ’ έκοψες στα δυο
κι είμαι δυο κομμάτια πόνος και λαχτάρες δυο