Αν ήτανε το στήθος μου
πάλι να τρέξει γάλα
κι αν η κοιλιά μου τα παιδιά μπορούσε να βαστάξει
τότε άφοβα θα ερχόμουνα στο νυφικό κρεβάτι

Μα τώρα πια τα γηρατειά λύγισαν το κορμί μου
κι αμέτρητες το γέμισαν ρυτίδες
κι ο Έρως με τους γλυκούς του τους καημούς
αλλού πετάει τώρα