Λυπάμαι γι’ αυτά που θα `ρθούνε
κι όχι για κείνα που έχουν συμβεί.
Λυπάμαι που θά `μαστε νέοι
και δε θα υπάρχει καμιά επαφή.

Ρεφραίν:

Φοβάμαι, φοβάμαι
της μοναξιάς την εποχή,
που θα `ναι το σπίτι
και για τους δυο μια φυλακή.

Λυπάμαι που δε θα μπορούμε
ν’ αρχίσουμε πάλι καινούργια ζωή.
Λυπάμαι που θά `μαστε ξένοι
και όμως, θα πρέπει να ζούμε μαζί.