Τόσος χρόνος κάπως χάθηκε
σ’ αναλύσεις μόνο στάθηκε
πουθενά δε μ’ έβγαλε
δεν ακούω, δεν ονειρεύομαι
θέλω αυτό που ζω να γεύομαι
είσαι εκεί για μια στιγμή.

Δε θέλω τώρα άλλα λάθη να μετρώ
θέλω να μπορώ να ζω
είμαι αλλού και προσπαθώ
να με βρω και χάνομαι
να δεχτώ τι αισθάνομαι, ξαφνικά κενό
σκοτάδι στο μυαλό
η μορφή σου ξέφυγε, μια φωτιά που έσβησε
πού να ‘σαι; Θυμάσαι;

Τόσος χρόνος κάπως χάθηκε
σ’ αναλύσεις μόνο στάθηκε
πουθενά δε μ’ έβγαλε
μ’ εσένα θέλω μόνο να ‘μαι
ό, τι κι αν σημαίνει αυτό
είμαι εδώ και προσπαθώ
δεν ακούς τι αισθάνομαι
είσ’ αλλού και χάνομαι
θέλω να μπορώ απ’ τη σκιά να βγω
η ματιά σου γλίστρησε, η στιγμή μου γύρισε
Κοιμάμαι. Φοβάμαι.

Κάπου ψάχνεις τ’ όνειρό σου για να ζήσεις
το κενό σου να γεμίσεις
κι όσο ψάχνεις, ψευδαισθήσεις σε γεμίζουν
τη ζωή σου σ’ την ορίζουν.