Η νύχτα σφάζει κι απόψε με το γάντι
και ξαναπαίρνει τη δική σου τη μορφή
ζητώ βοήθεια απ`τον Αντώνιο Βιβάλντι
να με γλιτώσει απ`την καταστροφή.

Είν`η ζωή μου δανεισμένη από σένα
κι ούτε κομμάτι δεν ορίζω από καιρό
παντού σε ψάχνω με τα φρένα σαλεμένα
και με το ένα που μου έμεινε φτερό.

Σαν ναυαγός κοιτάζω απόψε το ταβάνι
γέμισε πάλι το δωμάτιο με νερά
στο ΧΑΟΣ παίζεις των αδελφών Ταβιάνι
μα στην οθόνη δε σε βλέπω καθαρά.