Απρίλη πήραν τη ζωή σου
και έσυρ’ ο χάρος τον χορό.
Πώς να διαβάσω την ψυχή σου,
ένας ακόμα στο σωρό.
Αχ, ήλιε μου, δεν το μπορώ.

Νυχτώνει γύρω μας, νυχτώνει
κι είναι σκυφτός ο ουρανός.
Έχεις πετάξει, χελιδόνι,
κι άκρη δεν έχει ο καημός.

Σβηστή φωτιά είν’ η καρδιά σου
κάτω απ’ το χιόνι μες στη γη.
Στην πέτρα ανθίζει το όνομά σου,
άγια μου Καισαριανή.
Αχ, μάνα μου Γεσθημανή.

Νυχτώνει γύρω μας, νυχτώνει
κι είναι σκυφτός ο ουρανός.
Έχεις πετάξει, χελιδόνι,
κι άκρη δεν έχει ο καημός.