Ξημέρωμα σαν σούρουπο
και δειλινό σαν αίμα
Αχ, είχα τόσα να σου πω
και διάλεξα το ψέμα

Δεν έχει τύχει ο καιρός
σαν το πιοτό ζαλίζει
Κλαίνε τα μάτια από το φως
μας ένωσε απόψε ο θεός
κι η μοίρα μας χωρίζει

Τι να του τάξω του φονιά
και πώς να συγχωρήσω
Χάθηκα μες τη λησμονιά
και δε γυρίζω πίσω