Κάποιες νύχτες το φεγγάρι μας τρελαίνει και γελά
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι πικραμένο δε μιλά
Κατοικεί στα βλέφαρα μας και στη λύπη μας πενθεί
Κάθεται στη μοναξιά μας και τα χέρια μας κρατεί

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι ξαγρυπνά για τους φτωχούς
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι κυβερνά τους λογισμούς
Κόβει δώδεκα κομμάτια και μοιράζει στα παιδιά
που στα πέτρινα κρεβάτια ξενυχτάνε νηστικά

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι στέκεται στις φυλακές
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι νανουρίζει τις σκοπιές
Και νομίζεις πως θα πάρει σ’ έναν δρόμο μυστικό
Το θλιμμένο παλληκάρι που κοιμάται μοναχό