Μάνα καλή μάνα πικρή στο μαύρο πέλαγο αντικρύ
το γιο σου δες πώς πέταξε, στον άνεμο φτερό
τα όνειρά του δώσε μου με δάφνη να τα πλέξω
στεφάνι στο βυθό.

Μάνα το αδικοχαμένο δώσ’ μου το μαντήλι σου
δεν ταιριάζουν μοιρολόγια, διώξ’ τα απ’ τα χείλη σου
μόνο ένα τραγούδι για στερνό φιλί
μάνα κάνε υπομονή.

Μάνα καλή μάνα πικρή κόντρα σου βγήκαν οι καιροί
ο γιος σου αστέρι έγινε της κοσμοχαλασιάς
τραγούδησέ τον μάνα μου, τραγούδα για τα βράχια μας
τραγούδα και για μας.