Μια ιστορία
που την γράψαμε με δάκρυ
την επέταξες στην άκρη.
Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί;

Στην αγκαλιά σου
μου `λεγες τα βάσανά σου
και έπινα τα δάκρυά σου.
Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί;

Αόρατα τρένα οι αναμνήσεις,
απίθανο είναι μα θα γυρίσεις,
Απίθανο είναι μα θα γυρίσεις
αόρατα τρένα οι αναμνήσεις.

Μια ιστορία
ένα ολόκληρο βιβλίο
το `κλεισες μ’ ένα αντίο.
Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί;

Και σου φωνάζω
και τα σύννεφα κοιτάζω
και τα δειλινά στενάζω.
Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί;

Αόρατα τρένα οι αναμνήσεις,
απίθανο είναι μα θα γυρίσεις,
Απίθανο είναι μα θα γυρίσεις
αόρατα τρένα οι αναμνήσεις.