Είπα να σε ξεχάσω
μήπως και ησυχάσω
να μη σε ξαναδώ,
να πάψω να υποφέρω
ποτέ να μη σε θέλω
ξανά στο λογισμό.

Μα όταν σουρουπώνει
θαρρώ πως με σκοτώνει
το κάθε δειλινό,
παντού σε αντικρίζω
νομίζω πως σ’ αγγίζω
τα χείλη σου φιλώ.

Είπα να σε ξεχάσω
παντοτινά ν’ αράξω
σε άλλη αγκαλιά
να βρω τον εαυτό μου
και το χαμόγελό μου
που πήρες μια βραδιά.