| |
alain
13-09-2008 00:41 | Πρώτη συνεκτέλεση και ο πρόωρα χαμένος Δημήτρης Λάγιος στον ίδιο δίσκο. | Viennezos
23-09-2005 | Από τον κύκλο τραγουδιών τoυ Λάγιου "Ερωτική πρόβα" (1991) | μουσόφιλος
08-04-2017 01:41 | Παρά τη λέξη «θάνατο» στον τίτλο, η «Ερωτική Πρόβα» υπήρξε το έργο ζωής του Δημήτρη Λάγιου.
Με τα μεγάλα καστανά μάτια της ψυχής του, είχε φανταστεί αυτό το έργο-που στην αρχή το έλεγε χαμογελώντας «erotic prove thanatic» -σαν την εντελώς ξεχωριστή, την εντελώς δική του πρόταση στο χώρο του μουσικοχορευτικού θεάματος.
Ξεκίνησε να κάνει πραγματικότητα κάτι που ονειρευόταν. Μια μουσική παράσταση με χορό και τραγούδια.
Ξεκίνησε – κάποια στιγμή που κοίταζε από το μεγάλο παράθυρο του σπιτιού του το λόφο του Φιλοπάππου που κρεμόταν απέναντι – να ονειρεύεται, να ταξιδεύει… Μόνο που τα ταξίδια που έκανε με τα μάτια και τα πλήκτρα του πιάνου ο Δημήτρης, τον πήγαιναν ανέκαθεν πολύ μακριά. Ετούτο ‘ δω, έμελλε να τον φέρει μέχρι την απέναντι όχθη, παρ’ όλο που δεν το ήξερε όταν ξεκίνησε να γράφει…
Το πρώτο τραγούδι της συλλογής ήταν το « Μαρία σ’ αγαπώ». Τραγούδι αφιερωμένο στη μητέρα του που είχε χάσει νωρίς. Συνέχισε με ορχηστρικά κομμάτια τα οποία στη συνέχεια συμπληρώθηκαν από διάφορα τραγούδια. Έγραφε, έσβηνε και συμπλήρωνε το έργο από το ‘ 89 μέχρι και το ‘ 91.
Η «Ερωτική Πρόβα στο Θάνατο» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό, με τη μορφή μεικτής παράστασης (μουσική – χορός – τραγούδι) από σπουδαίους Ελληνες μουσικούς, το 1970. Ο Δημήτρης, στην πρώτη εκείνη παράσταση, είδε τα στιχάκια του να χορεύουν και τις συνθέσεις του να αφηγούνται τα παράξενα όνειρά του και χαμήλωσε για μια στιγμή τα μάτια.
Δεν ήταν ποτέ και για κανέναν εύκολο να κοιτάζει κατάματα τον εκτυφλωτικό κόσμο του Λάγιου. Γιατί, πλεγμένα ανάμεσα στις λέξεις που σκάλιζε με τα μολύβια του πάνω σε κίτρινα χαρτάκια, βρίσκονταν η μοναξιά, ο έρωτας, το πάθος, η ζωή, πράγματα που λάτρευε, άλλα που τον μάγευαν και όσα τον κυνηγούσαν.
Λίγες μέρες πριν ο θάνατος προλάβει την κυκλοφορία του δίσκου, ο Δημήτρης, μ’ ένα σημείωμα που έγραψε στην Άννα Νταλάρα, απάλειψε το «θάνατο» από τον τίτλο του έργου. Η πραγματικότητα δεν ταίριαζε πια με τα όνειρά του, όνειρα που ο Δημήτρης επέμενε μέχρι το τέλος να διατηρεί ζωντανά γύρω του και εντός του.
Η Σαβίνα Γιαννάτου, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας και ο Γιώργος Νταλάρας, έδωσαν ανάσα και ζωή στα τραγούδια του με μεγάλη ευαισθησία και τέχνη.
Η «Ερωτική Πρόβα» συνέχισε το ταξίδι, μόνη της πιά, χωρίς το δημιουργό της ο οποίος δεν πρόλαβε καν ν’ ακούσει και όλα τα τραγούδια στην τελική τους μορφή. Δεν είχε όμως σημασία πλέον.
Αγάπη, πάθος, θαυμασμός, σεβασμός…. Αυτές οι τέσσερις λέξεις μπορούν ίσως να συνοψίσουν τη σχέση του Δημήτρη με τη μουσική και τη δημιουργία. [Της Πέγκυς Λάγιου σε http://dimitrislagios.gr] | nikodo
26-07-2011 00:26 | ευχούλα σου κάνω ...να κάνεις και συ .....να ταξιδεύεις , να ονειρεεύευσαι | maceee
01-07-2008 05:49 | idiaitero kai omorfo tragoudi me mousiki lagiou pou se taxideuei..
| Αφιερωμένο από Π - Α
για Π - Α
01-06-2007 08:13 | ::love.:: Η σωτηρία μου είναι ο θάνατος::love.:: |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
