Το φιλί σου κρυμμένο σε μια αόρατη ζάλη
σου’χα πει να μη παίξεις στου μυαλού μου την πάλη
Σε κοιτούσα μακριά μα με είχες κρατήσει
σε μια απόσταση που λάθος είχα διανύσει

Η καρδιά μου μικρή δεν μπορούσε ν’αντέξει
είχες κόψει στα δυο όσα είχα πιστέψει
δεν μπορούσες να δεις όσα κι οι άλλοι δεν είδαν
το σκοτάδι βαθύ και χαμένη η πυξίδα

Μ’αφήνεις χωρίς αναπνοή
Μ’αφήνεις και χάνεται η φωνή
πληγή μου που θα μένεις ανοιχτή για μια ζωή
μα εγώ θα σε λατρέψω πιο πολύ
Και ας μ’αφήνεις χωρίς αναπνοή
μ’αφήνεις και χάνεται η φωνή
πληγή μου που θα μένεις ανοιχτή για μια ζωή
μα εγώ θα σε λατρέψω πιο πολύ
Και ας μ’αφήνεις
Μ’αφήνεις...

Ένα μήνυμα απλό στο τηλέφωνο βρίσκω
το αντίο διπλό, πάλι παίρνω το ρίσκο
σε κοινή θέα πια μ’έχει βγάλει η αγάπη
πριν μου φύγεις ξανά ας σου έλεγα κάτι
πριν τελειώσει η αγάπη

Μ’αφήνεις χωρίς αναπνοή
Μ’αφήνεις και χάνεται η φωνή
πληγή μου που θα μένεις ανοιχτή για μια ζωή
μα εγώ θα σε λατρέψω πιο πολύ
Και ας μ’αφήνεις χωρίς αναπνοή
μ’αφήνεις και χάνεται η φωνή
πληγή μου που θα μένεις ανοιχτή για μια ζωή
μα εγώ θα σε λατρέψω πιο πολύ
Κι ας μ’αφήνεις
Μ’αφήνεις