Μαύρα μου μάτια,
πελαγίσια μου παλάτια,
κόκκινα χείλη,
βρόχινη δροσοσταλιά.

Θυμάμαι κάποιο δειλινό
που σε δυο χείλη βρήκα,
παλιό κρασί βυζαντινό
στη Μαρτινίκα,
παλιό κρασί βυζαντινό
στη Μαρτινίκα.

Μαύρα μου μάτια,
πελαγίσια μου παλάτια,
κόκκινα χείλη,
βρόχινη δροσοσταλιά.

Θυμάμαι πως στην αμμουδιά
μου χάρισε για προίκα,
τ’ αγνό κορμί και την καρδιά
στη Μαρτινίκα,
τ’ αγνό κορμί και την καρδιά
στη Μαρτινίκα.

Μαύρα μου μάτια,
πελαγίσια μου παλάτια,
κόκκινα χείλη,
βρόχινη δροσοσταλιά.

Θυμάμαι κάποια Κυριακή
για δυο ματιών τη γλύκα
ίσως με κλείναν φυλακή
στη Μαρτινίκα,
ίσως με κλείναν φυλακή
στη Μαρτινίκα.