Είμαι παράξενο φυτό
ανθίζω υπό συνθήκες
αλήθεια, πού με βρήκες;

Κι αν έκρυψα και κρύφτηκα στη σκόνη και ζαλίστηκα
σε χρυσαφένιες σκαλωσιές απ` όπου βλέπεις ό,τι θες
κορδέλες και μπερδέματα, γιαλάδες, τέτοια θέματα.
Με κόκκινο και μπλε βαθύ να το τραβήξω όπου βγει.
Στολίζομαι και βγαίνω, παίρνω το ίδιο τρένο
κάνω παιχνίδι με φωτιά ώσπου ένα βράδυ ξαφνικά

πετάω από πάνω τα λούσα, έχω μαζί σου ραντεβού
εγώ χρυσόσκονη πουλούσα και όλο έφευγα γι` αλλού
και πώς να σταματήσω τώρα, να φρενάρω ξαφνικά
μ` έχεις φέρει φάτσα φόρα στον παράδεισο μπροστά.

Να` μασταν, λέει, ομάδα καταστροφής, αρμάδα
να τρέχουμε σαν λάβα και να τρομάζει η Ελλάδα
εγώ κι εσύ ντουέτο, ένα εκρηκτικό πακέτο
που μαζεύει από το δρόμο φήμη, δόξα και λεφτά
και βλέπω στο όνειρό μου πως είσαι στο πλευρό μου
η Μπόνι και ο Κλάιντ γύρισαν ξανά.

Αχ, να μην ήτανε θεόρατος ο πύργος που με `βαλαν
να γινόταν να σε δω όταν έβγαινα στη σκάλα.
Να` ταν όλη μου η προίκα μόνο φύκια και μποζού
να μην ντρεπόμουνα να` ρθω να σου ζητήσω ραντεβού.